از ابتدا رقابت های مستر المپیا قهرمانان زیادی معرفی شدند اما هیچکس آرنولد نشد لاری اسکات اولین قهرمان بود آنهم دو سال ، بعد از آن سرجیو اولیوا سه سال قهرمان شد و سپس آرنولد ،فرانکو #کولومبو ،فرانک زین و ما بقی قهرمانان ، اما هیچ کس آرنولد نشد
او وقتی موفق شد که تصمیم گرفت زندگی اش تک بعدی نباشد ، آرنولد به خاطر این آرنولد شد که ارتباطش با مخاطبان بیشتر از بقیه هم دوره ای هایش بود، جدا از فاکتورهای قهرمانی و مشخصه‌های ظاهری ، این آرنولد بود که برخلاف مابقی قهرمانان زندگی خود را از حالت تک بعدی خارج کرد، وارد دنیای هنر شد وارد دنیای بیزینس و #اقتصاد شد ، وارد دنیای سیاست شد
تمام این عوامل باعث شدند آرنولد همیشه پیش چشمان مردم باشد و در نتیجه با آنها ارتباط بیشتری نسبت به #قهرمانان دیگر پیدا کرد
اگر حالا محبوبیت دارد اگر حالا ثروت دارد نان زحمات چندین ساله خود را در ارتباط با مخاطبانش می خورد
طرفداران بیشمار او که حاصل زحمات چندین ساله او هستند ، تضمین کننده بیزینس های او می باشند
او اگر می‌خواست همچنان به قهرمانی خودش اتکا کند و این تفکر را داشته باشد که چون مستر المپیا است می بایست همیشه مشهورترین فرد و ثروتمندترین فرد در بین بدنسازان باشد حالا شاید مثل قهرمانان هم دوره خودش بود
اما او آرنولد است ، الگویی برای بدنسازان امروزی که زندگی تک بعدی خود را کنار گذاشتند و به شکل های مختلف همه روزه با مخاطبانشان ارتباط دارند ، ارنولد بودن این نیست که فقط قهرمان باشید ، ارنولد بودن یعنی تلاش برای موفقیت در ابعاد دیگر زندگی ، متکی نبودن به درامد ورزشی ، محدود نبودن به دنیای کوتاه قهرمانی ،ارتباط هر روزه با مخاطبانتان
امروز اگر #آرنولد نباشید و اینگونه فکر نکنید ، فردا دربرابر هم قطارانتان که موفق می شوند حسرت خواهید خورد
