کورش باقری یکی از بزرگ‌ترین وزنه‌برداران دهه گذشته ایران است و بی‌نیاز از معرفی او که در رشته وزنه‌برداری تا قهرمانی جهان پیش رفت، بلافاصله پس از پایان دوران ورزشی به مربی‌گری روی آورد و در المپیک ۲۰۱۰ لندن، بهترین نتیجه ممکن را با تیم ملی وزنه‌برداری کسب کرد.
به گزارش پایگاه خبری بدنسازی و سلامت ایران، آنچه در ادامه می‌خوانید بخشی از گفت وگوی کورش باقری با فرشید نزاکتی است که گزیده‌ای از آن را در ادامه می‌خوانید:
*با این که ابزار مورد استفاده در تمرینات پرورش‌اندام و وزنه‌برداری تا حدودی مشابه است اما به لحاظ تفاوت اهداف، نوع تمرینات با هم بسیار متفاوت است.
* در وزنه‌برداری تمام تمرکز در بالای سر بردن بیشترین وزنه است اما در پرورش‌اندام شکل بدن مهم‌ترین فاکتور است و ایجاد بیشترین جزییات دیداری خیلی اهمیت دارد.
* من به شخصه رشته پرورش‌اندام را خیلی سخت می‌دانم و برای موفقیت در آن ورزشکاران زحمت و رنج زیادی را متحمل می‌شوند به ویژه که رژیم‌های غذایی خاصی را دنبال می‌کنند تا درصد چربی بدن را به پایین‌ترین سطح برسانند.
* در وزنه‌برداری ما بیشتر روی ۲ حرکت اصلی یعنی لیفت یکضرب و لیفت دوضرب تمرکز داریم و تمرینات‌مان کم‌تکرار است اما وزنه‌ها از ۸۰ الی ۸۵ درصد به بالا انتخاب می‌شوند.
* در دوران قهرمانی ما بچه‌ها خیلی از حرکات بدنسازی استفاده نمی‌کردند اما امروزه خودشان بعضی حرکات بدنسازی مثل پشت بازو و سرشانه را اضافه می‌کنند تا اصطلاحا کمک بگیرند و همچنین فرم بدنی زیباتر به دست آورند که البته بحث سنگین وزن فرق می‌کند.
* دو رشته پرورش اندام و وزنه‌برداری اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند بنابراین از لحاظ تکنیکی خیلی نمی‌شود از همدیگر وام بگیرند اما در بدنسازی دیگر رشته‌ها می‌شود گاهی از حرکات مورد استفاده در وزنه‌برداری استفاده کرد اما برای هایپرترومی در پرورش‌اندام حرکات ما چندان جایگاهی ندارند مگر برای ایجاد استرس‌های سنگین روی سیستم‌های انرژی بدن.
