گوستاو بادِل یک بدنساز دیر رس نبود. او درست براساس برنامه‌هایش در سن ۳۱ یا ۳۲ سالگی به بهترین شرایط بدنی رسید و یک بدنساز دیر صعود بود.
به گزارش بشیرآنلاین، او در هفتمین سال حرفه‌ای کاملاً گمنام بود و بعد از اینکه در مسترالمپیای سال گذشته از بین ۲۵ نفر، ۲۴ ام شده بود، توانست در مسترالمپیای سال ۲۰۰۴ در پشت سر رونی کولمن و جی کاتلر به مقام سوم برسد و همچنین این حرکت شگفت‌انگیز را در سال ۲۰۰۵ هم تکرار کند. او این کار را با تمرکز کردن بر روی تناسب اندام کلاسیک و ایجاد حجم کافی برای دیده شدن انجام داد. براندون کری نیز در امسال، که هشتمین سال از دوران حرفه‌ای او به حساب می‌آید، از همین دستور عمل استفاده کرد و بدن حجیم، تفکیک شده و زیبایی ساخت و توانست در مسابقه‌های آرنولد کلاسیک استرالیا و نیوزیلند قهرمان شود. براساس چیزهایی که تا اینجا از سال ۲۰۱۷ دیده‌ایم، می‌توانیم بگوییم که شاید کری ۳۴ ساله که در ۳ مسابقه مسترالمپیای سابقش مقامی را کسب نکرده هم، یک بدنساز دیر صعود دیگر است. بادِل می‌تواند برای او به عنوان یک الگو عمل کند تا او بتواند حتی بیشتر از مقام سومی هم اوج بگیرد.
گوستاو بادِل
قد: ۱۷۲ سانتی متر
وزن: ۱۱۱ کیلوگرم
سال‌های حرفه‌ای بودن: ۱۳
مسابقه‌های حرفه‌ای: ۳۸
قهرمانی‌های حرفه‌ای: ۳
نقاط قدرت: شکم و تقارن بدن
نقاط ضعف: سینه و تفکیک بدنی
بهترین فیگور: پشت بازو از بغل
بدترین فیگور: حداکثر حجم عضلانی (کول)
براندون کری
قد: ۱۷۲ سانتی متر
وزن: ۱۱۱ کیلوگرم
سال‌های حرفه‌ای بودن: ۸
مسابقه‌های حرفه‌ای: ۳۳
قهرمانی‌های حرفه‌ای: ۴
نقاط قدرت: بازوها و پشت
نقاط ضعف: پاها و تفکیک بدنی
بهترین فیگور: جفت بازو از جلو
