با نگاهی به آمار و نتایج در هفت سال اخیر در می یابیم که تیم ایران فقط به اتکای امتیاز بخش آقایان توانست پنج عنوان قهرمانی و دو عنوان نایب قهرمانی تیم را در رقابتهای جهانی و همچنین تمام قهرمانی های تیمی رقابتهای اسیایی را البته در بخش پرورش اندام آقایان بدست آورد
امسال اما جای این تیم بزرگ در رقابتهای اسیایی و جهانی خالی است و فرصت مناسبی است برای دیگر کشورها که با خیالی راحت به فکر افتخار افرینی در رقابتهای جهانی امسال باشند
پی نوشت: رییس آینده فدراسیون با نگاهی به این آمار به این فکر کند که فدراسیون های جهانی و آسیایی و در راس آنها که شخص رافائل سانتونخا است ، به تیم ایران نیاز دارند و دلیلی ندارد که این تشکیلات فشار بی منطق به ایران وارد کنند که اولا مسابقات فدراسیون هایی مثل ان.پی.سی در ایران انهم توسط بخش خصوصی برگزار نشود و دوم اینکه ورزشکاران و یا داوران ایرانی را به دلیل حضور در رقابتهای فدراسیون های دیگر محروم کند
کافیست رییس فدراسیون آینده کمی شجاعت و البته کمی سماجت به خرج دهد
بسیلری از کشورها که تاثیر بسیار کمتری در مسابقات جهاتی و آسیایی دارند ، دررکشورشان تمام مسابقات فدراسیون های مختلف را برگزار میکنند و اجازه نمی دهند یک تشکیلات برون مرزی برای آنها تکلیف تعیین کنند
