در بحث تعطیلی باشگاه اگر تعداد انها را ده ، بیست و یا سی هزار تا درنظر بگیریم ، نباید فراموش کنیم که میانگین در هر باشگاه پنج تا ده مربی فعال هستند که اکثر قریب به اتفاق انها این روزها بیکار شده اند
اما نکته ای که در این چند ماه به وضوح مشخص شد اینست که اکثر مجموعه دارانی که البته برخی از انها از جنس این ورزش هستند در زمان رونق این ورزش حاضر نشدند انها را بیمه کنند ، بیمه حداقل حق یک فرد فعال در یک مجموعه است
مربیانی که از صبح تا شب مشغول ارایه خدمات به اعضاء باشگاه بودند نه تنها حقوق دریافت نمیکردند بلکه مجموعه داران روی درامد حاصل از مربیگری انها نیز حساب باز کرده و از درامد مربیگری ، برنامه بدنسازی و فروش مکمل هم از انها درصد دریافت میکردند
برخی مجموعه دارانی که این روزها طعم عدم حمایت و عدم ثبات کاری را با جان و دل حس میکنند ، در سالهای اخیر که باشگاه ها رونق داشت از یک کار ساده ای چون بیمه کردن مربی ، مدیر بوفه ، کارگران و کارکنان مجموعه طفره رفتند
و دلیلش را ضرر باشگاه و نداشتن درآمد عنوان میکردند ، حال انکه برخی از انها در صدد احداث شعبه دوم و یا حتی سوم باشگاه خود بودند
وقتی در دنیای بدنسازی دم از حمایت و اتحاد میزنیم که این روزها اینگوته شعارها را زیاد می شنویم ، باید به این فکر کنیم که خودمان برای این جامعه چه کرده ایم؟
معافیت مالیاتی ، تعرفه ارزان برق ، اب و گاز و غیره به نوعی تسهیلاتی بود که بر اساس ان قرار بود مجموعه رونق بگیرد و از این رونق تمام کارکنان مجموعه نیز بهرمند شوند نه اینکه بدون حقوق و بیمه مربی را بکار گیریم و انقدر حسابگر باشیم که حتی از درامد مربیگری و فروش مکمل انها نیز طلب سهم کنیم
به هر حال این روزها میگذرد اما درسی باشد برای ما تا هوای یکدیگر را بیشتر داشته باشیم
در انتها تشکر از باشگاهدارانی که بزرگوارانه سفره خود را برای تمام کارکنانشان گشودند، کسانیکه اجازه دادند تا مربی مزد مربیگری خودش را خودش بردارد، مجموعه دارانی که به سود اندک مکمل های غذایی چشم نداشتند و تمام مهربانی هایشان را برکت کار خود کردند
