رقابتهای ورزشی و اصولا هر رقابتی وقتی جذاب میشود که درون آن یک رقابت دو قطبی ایجاد شود و رقبایی که بیش از دو سال صدر جدول را در اختیار داشته باشند، در این شرایط است که ناخوداگاه طرفداران به طرفداری یکی از این دو رقیب مجبور میشوند و آن زمان است نفس رقابت آنها جذابتر است از موفقیت ورزشکاری که طرفدارش هستید

در رقابتهای المپیا این اتفاق بارها رخ داده است
آرنولد و سرجیو الیوا بارها رقابت نزدیک داشتند که گاهی یکی بر دیگری پیروز می شد
یا آرنولد و فرانکو کلمبو که ارنولد همواره پیروز بود
برای مدتی دو قطبی میان لی هنی با ریچ گاسپاری و یا لی هنی با لی لابرادا بود
یا همین دو قطبی باعث شد که دوریان یتس با شان ری برای مدتی نظرها را به خود جلب کنند
کم کم که جلو میاییم به دوتا از دو قطبی های قدرتمند و جذاب میرسیم که رقابتشان باعث شد طرفداران بیشماری جذب دیدن المپیا شوند و هنوز هم این طرفداری سرسخت و تعصبی وجود دارد
دو قطبی رونی کلمن و فلکس ویلر یا دو قطبی کلمن و جی کاتلر
بعد از خروج رونی کلمن ، جی کاتلر رقیب ثابتی نداشت و به همین دلیل طرفداران در همان تقسیم بندی بین او و کلمن باقیماندند
اما اخرین دو قطبی مسابقات را به رقابت فیل هیث و کای گرین باید اختصاص داد که شور و شوق دوباره ای در بین طرفداران این مسابقات ایجاد کرد ، عده ای طرفدار فیل هیث و عده ای طرفدار کای بودند تا اینکه کای از مسابقات کنار رفت
بعد از ان یک بار رقابت بین فیل و بیگ رامی بود ،یک بار با دکستر و یک بار با شان رودن و از آنجا که رقابتشان به یک سال ختم شد عملا فرصتی پیش نیامد تا به یک رقیب سنتی تبدیل شوند
لازم به ذکر است هرچه رقابت دو نفر طولانی تر شود مسابقات جذابتر و طرفداران پر شورتر خواهند بود

تمام این آمار بیان شد تا به اینجا برسیم که بعد از دوقطبی فیل هیث و کای گرین ، المپیا نتوانست به جایگاهی برسد که طرفدارانش شور و شوق دیدن دو رقیب جدی را برای دو یا سه سال متوالی تجربه کنند

پی نوشت: در ادامه و درباره این دوقطبی ها و تاثیرشان در ایجاد هیجان تماشای مسابقات ایران خواهیم نوشت
در گذشته و در جاییکه بدنسازی رونق کنونی را نداشت میبینیم که بارها رقابت بدنسازان ایرانی با یکدیگر باعث میشد که سالن رقابتها پر از تماشاگر باشد اما برای یک دهه است که بدنسازان ایران به هر دلیلی با یک یا دو بار قهرمانی در مسابقات داخلی ، ادامه حضورشان را در این مسابقات قطع میکنند و اصولا فرصتی برای ایجاد رقابت دو قطبی و رقابت سنتی با حریف همیشگی بوجود نمی آید